Ραδιενεργό νερό στη θάλασσα θα ρίξει η Tepco.

Το ενδεχόμενο να απορρίψει στη θάλασσα το νερό που χρησιμοποιεί για την ψύξη των πυρηνικών της αντιδραστήρων, εξετάζει η Tepco, η εταιρεία που διαχειρίζεται το πυρηνικό εργοστάσιο της Φουκουσίμα।Το ραδιενεργό νερό υφίσταται ειδική επεξεργασία, ωστόσο η είδηση έχει προκαλέσει την έντονη αντίδραση των αλιευτικών συλλόγων.
Η Tepco ανακοίνωσε ότι ενδέχεται να καταφύγει στη συγκεκριμένη «λύση» καθώς σταδιακά εξαντλούνται οι αποθηκευτικοί χώροι που διαθέτει.«Θα θέλαμε να αυξήσουμε τον αριθμό των δεξαμενών που χρησιμοποιούμε για την αποθήκευση των υδάτων, ωστόσο αυτό δεν μπορούμε να το κάνουμε επ’ αόριστον», δήλωσε στους δημοσιογράφους ο εκπρόσωπος της Tepco, Junichi Matsumoto.
Παράλληλα, διευκρίνισε ότι τον Μάρτιο οι αποθηκευτικοί χώροι του εργοστασίου θα φτάσουν το μάξιμουμ της ικανότητάς τους με 155.000 τόνους ραδιενεργών υδάτων, που έχουν υποστεί επεξεργασία.
Σε αυτή τη φάση πάντως η Tepco σκοπεύει να μελετήσει και άλλα σχέδια για την επίλυση του προβλήματος, πριν υποβάλλει τις τελικές τις προτάσεις προς έγκριση στη Ρυθμιστική Αρχή της Ιαπωνίας για την Πυρηνική Ενέργεια.
Υπενθυμίζεται ότι πριν λίγες ημέρες 45 τόνοι ραδιενεργού νερού διέρρευσαν από τη δεξαμενή επεξεργασίας υδάτων στη Φουκουσίμα εξαιτίας μια ρωγμής στο τοίχωμα της μονάδας επεξεργασίας υδάτων.Η συγκεκριμένη μονάδα «καθαρίζει» το μολυσμένο νερό, το οποίο στη συνέχεια χρησιμοποιείται για την ψύχρανση των τριών κατεστραμμένων πυρηνικών αντιδραστήρων του εργοστασίου.Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι το νερό περιέχει υψηλές ποσότητες του ραδιενεργού ισοτόπου στροντίου-90, το οποίο μπορεί να προκαλέσει καρκίνο των οστών.Το τηλεοπτικό δίκτυο ΝΗΚ μετέδωσε ότι αν και τα επίπεδα καισίου στο νερό που διέρρευσε είναι χαμηλά, το στρόντιο – 90 ενδέχεται να φτάνει τα 130.000 μπεκερέλ ανά κυβικό εκατοστό.

Χάνουμε το 35% του πόσιμου νερού λόγω διαρροών

Το 35% του πόσιμου νερού κατά μέσο όρο χάνεται στην Ελλάδα από τα δίκτυα ύδρευσης, κυρίως λόγω διαρροών, όπως προκύπτει από τις μελέτες που διεξάγονται στο πλαίσιο του Μεσογειακού προγράμματος «Waterloss».
Σε ορισμένες πόλεις μάλιστα το ποσοστό απώλειας λόγω κακού δικτύου αγγίζει το 60%.
Όπως δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Βασίλης Κανακούδης, επ.καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλίας οι περισσότεροι άνθρωποι πιθανότατα πιστεύουν ότι το νερό χάνεται λόγω θραύσεων σε σωλήνες του δικτύου, στην πραγματικότητα όμως το περισσότερο νερό χάνεται λόγω μικρών διαρροών που συμβαίνουν για μεγάλα χρονικά διαστήματα στο δίκτυο αλλά και μέσα στα σπίτια μας.
Σύμφωνα με τον κ. Κανακούδη, η Ελλάδα βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις στη σωστή διαχείριση νερού, μαζί με την Ιταλία και την Ισπανία. Αντίθετα, στις πρώτες θέσεις είναι η Κύπρος και το Ισραήλ.
Το πρόγραμμα Waterloss, που υλοποιείται από 9 μεσογειακούς εταίρους, σε έξι χώρες με επικεφαλής το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, θα ολοκληρωθεί το 2013.
econews

Όλα όσα πρέπει να ξέρουμε για το εμφιαλωμένο νερό.

Το νερό είναι πηγή ζωής. Είναι όμως ασφαλές για την υγεία μας όταν κλείνεται σε πλαστικά μπουκάλια και καταναλώνεται αρκετό καιρό μετά την εμφιάλωσή του; Βουτάμε στις πηγές για να δούμε αν πρέπει να εμπιστευόμαστε το εμφιαλωμένο νερό και τι πρέπει να προσέχουμε.
Το νερό αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα προαπαιτούμενα για τον ανθρώπινο οργανισμό και βασικό στοιχείο όλων των ιστών. Καταλαμβάνει περίπου τα 2/3 του ανθρώπινου σώματος (αντιστοιχεί δηλαδή περίπου στο 60% του βάρους ενός ενηλίκου) και συμβάλλει στη ρύθμιση της θερμοκρασίας του σώματος και στη διατήρησή της σε φυσιολογικά επίπεδα. Παράλληλα συμμετέχει σε πολλές μεταβολικές αντιδράσεις, είτε ενεργά είτε λειτουργώντας ως διαλύτης ή ως μεταφορέας θρεπτικών συστατικών και παραπροϊόντων του μεταβολισμού. Ο εγκλεισμός του όμως σε πλαστικά μπουκάλια και οι κακές, πολλές φορές, συνθήκες αποθήκευσης και συντήρησής του μπορεί να εγκυμονούν σοβαρούς κινδύνους για την υγεία μας. Γι΄ αυτό χρειάζεται προσοχή.

Καθαρό από την πηγή

Το εμφιαλωμένο νερό είναι καλής ποιότητας πόσιμο νερό μόνο εφόσον προφυλάσσεται με τον κατάλληλο τρόπο η πηγή προέλευσης (προστατεύεται δηλαδή σχολαστικά από γεωργικές ή άλλες δραστηριότητες που πραγματοποιούνται στην περιοχή και θα μπορούσαν να επηρεάσουν τη σύσταση του νερού) και τηρούνται σωστά οι διαδικασίες εμφιάλωσης και συντήρησής του. Ειδικά η συντήρησή του είναι αυτή που, κατά τους ειδικούς, πρέπει να μας βάζει σε σκέψεις. Κι αυτό γιατί, ιδιαίτερα κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, σε πολλά σημεία πώλησης τα εμφιαλωμένα νερά αφήνονται εκτεθειμένα στον ήλιο και τις υψηλές θερμοκρασίες με αποτέλεσμα να αναπτύσσονται και να πολλαπλασιάζονται μέσα στα μπουκάλια παθογόνοι μικροοργανισμοί επικίνδυνοι για την υγεία μας. Οι υψηλές θερμοκρασίες μπορούν να αλλοιώσουν την πλαστική συσκευασία και να μεταφερθούν τοξίνες στο νερό, οι οποίες, σε υψηλές συγκεντρώσεις, θεωρούνται ύποπτες για στομαχικά προβλήματα, ίσως και καρκινογενέσεις.

Τι πρέπει να προσέχεις:

1) Την ημερομηνία λήξης (που υποχρεωτικά αναγράφεται στις συσκευασίες), καθώς και τις οδηγίες αποθήκευσης.

2) Στο φυσικό μεταλλικό νερό πρέπει η πηγή να είναι αναγνωρισμένη και εγκεκριμένη από τους αρμόδιους κρατικούς φορείς, γεγονός που διασφαλίζει την αξιοπιστία και την ασφάλεια του προϊόντος.

3)Πριν το αγοράσεις, εξέτασε προσεκτικά το μπουκάλι. Πρέπει να είναι καλά σφραγισμένο, να μην έχει αλλοιωμένο σχήμα και το νερό να είναι διαυγές, χωρίς αιωρούμενα σωματίδια.

4)Απόφυγε την αγορά μπουκαλιών νερού που βρίσκονται εκτεθειμένα στον ήλιο.

5)Μην πιεις νερό θολό που μυρίζει ή έχει άσχημη γεύση και να καταγγείλεις αμέσως σε επίσημη ένωση καταναλωτών τη συγκεκριμένη εταιρεία, ώστε οι αρμόδιοι να επιληφθούν του θέματος.

Το εμφιαλωμένο νερό μπορεί τελικά να αποτελέσει ένα καλό υποκατάστατο του νερού του δικτύου (σε περιπτώσεις που αυτό κρίνεται ακατάλληλο προς κατανάλωση ή υπάρχουν υπόνοιες για την καταλληλότητά του), μόνο εφόσον τηρούνται σχολαστικά οι κανόνες εκείνοι που διασφαλίζουν την ποιότητα και την ασφάλειά του.

Δεν είναι όλα τα εμφιαλωμένα ίδια

Τα εμφιαλωμένα νερά κατηγοριοποιούνται ανάλογα με τις ιδιότητές τους.

Στην κορυφή όλων βρίσκεται το φυσικό μεταλλικό νερό. Ο χαρακτηρισμός αυτός αποδίδεται μόνο σε νερό που πληροί πολύ αυστηρές προδιαγραφές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συγκεκριμένα, για να χαρακτηριστεί ένα εμφιαλωμένο νερό ως φυσικό μεταλλικό πρέπει να προέρχεται από αναγνωρισμένη και προστατευόμενη υπόγεια πηγή και να έχει σταθερή σύσταση και ποιότητα, χωρίς να χρειάζεται να υποστεί οποιαδήποτε επεξεργασία. Το φυσικό μεταλλικό νερό μπορεί να είναι με ή χωρίς διοξείδιο του άνθρακα, ενώ η περιεκτικότητά του σε ανόργανα συστατικά – μέταλλα και ηλεκτρολύτες – ποικίλει ανάλογα με την πηγή προέλευσής του. Έτσι στην αγορά διατίθενται διάφορα είδη φυσικού μεταλλικού νερού με σημαντικές διαφορές στη σύστασή τους σε ανόργανα στοιχεία, όπως το ασβέστιο, το μαγνήσιο, το κάλιο και το νάτριο, τα οποία κατά περίπτωση μπορεί να ωφελούν την καρδιά (μαγνήσιο), να προστατεύουν από την οστεοπόρωση (νερό με αυξημένη συγκέντρωση ασβεστίου), να αναπληρώνουν αποτελεσματικότερα τις απώλειες σε ηλεκτρολύτες (νερό πλούσιο σε κάλιο και νάτριο).

Σε άλλη κατηγορία εντάσσεται το επιτραπέζιο εμφιαλωμένο νερό, το οποίο δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί ως φυσικό μεταλλικό. Στις περισσότερες περιπτώσεις είναι απλά φιλτραρισμένο νερό από το δίκτυο ύδρευσης, γεγονός που δεν δικαιολογεί το υψηλό κόστος του.

Υπάρχει επίσης το εμφιαλωμένο νερό από πηγή. Αυτό το είδος του εμφιαλωμένου έχει παρόμοια χαρακτηριστικά με το φυσικό μεταλλικό νερό, αλλά ενδέχεται να έχει υποστεί κάποιες τροποποιήσεις στη σύστασή του, όπως προσθήκη ή αφαίρεση ορισμένων μετάλλων, καθώς και άλλων ουσιών που δεν είναι επιθυμητό να ανιχνεύονται σε νερό το οποίο προορίζεται για κατανάλωση.

Να και κάτι που ίσως να μην γνωρίζαμε:Ίδια ποσότητα νερού για Γη και Σελήνη.

Την ίδια ποσότητα νερού διαθέτουν η γη και η σελήνη σύμφωνα με αμερικανική έρευνα που δημοσιεύθηκε, ενώ η Σελήνη περιέχει 100 φορές περισσότερο νερό απ' ότι πιστευόταν έως σήμερα.

Οι συγγραφείς της μελέτης κατέληξαν σε αυτά τα συμπεράσματα αφού εντόπισαν μόρια νερού και άλλα πτητικά στοιχεία σε ποσότητα μάγματος που είχαν φέρει οι αστροναύτες του Apollo 17, στην τελευταία αποστολή στο φεγγάρι το Δεκέμβριο του 1972.

"Αυτά τα δείγματα του μάγματος (τα οποία εκτινάχθηκαν από μεγάλα βάθη από τη σεληνιακή ηφαιστειακή δραστηριότητα πριν από αρκετά δισεκατομμύρια χρόνια) είναι το καλύτερο μέσο που έχουμε στη διάθεσή μας για να εκτιμήσουμε την ποσότητα του νερού στο εσωτερικό της Σελήνης", δήλωσε ο Τζέιμς Βαν Όρμαν, καθηγητής γεωλογίας στην μελέτη που δημοσιεύθηκε στο αμερικανικό Science Express.

Η ίδια προσθέτει ότι το εσωτερικό της Σελήνης είναι αρκετά παρόμοιο με αυτό της Γης ως προς την ποσότητα του νερού, κάτι ιδιαίτερα εντυπωσιακό.

Πτητικά στοιχεία όπως το φθόριο, το χλώριο και το θείο, αλλά και συγκεντρώσεις νερού εντοπίστηκαν από τους ερευνητές, στοιχεία πανομοιότητα με αυτά της Γης, σύμφωνα με το Σκάι.

Όλες αυτές οι διαπιστώσεις οδηγούν στο εξής συμπέρασμα: Η Γηκαι η Σελήνη έχουν σίγουρα μια κοινή προέλευση, αλλά η επανεξέταση για τον τρόπο δημιουργίας της Σελήνης είναι απαραίτητη.

Tο νερό στο φεγγάρι προέρχεται από κομήτες και μετεωρίτες που έπεσαν στο σεληνιακό έδαφος κατά καιρούς, σύμφωνα με θεωρίες των επιστημόνων.

Διανομή ενημερωτικών φυλλαδίων

Σήμερα το απόγευμα η ομάδα μας θα βρίσκεται στο κέντρο της Θεσσαλονίκης για να μοιράσει το ανανεωμένο φυλλάδιο σε μια προσπάθεια να ενημερώσει το κοινό για την δράση της αλλά και για να δώσει συμβουλές για ένα καλύτερο περιβάλλον!

Ταινίες μικρού μήκους

Οι δύο ταινίες μικρού μήκους εμπνευσμένες από την ομάδα μας είναι έτοιμες.Ζητούμε συγνώμη για την καθυστέρηση της ανάρτησης τους.Μία περιγραφή των δύο ταινιών είναι η εξής:

1η ταινία:12 χρόνια μετά την κρίση του νερού, σε μία τάξη του μέλλοντος, ένας μαθητής επιχειρεί να πιει νερό από το μπουκάλι του,κάτι τέτοιο όμως.....

2η ταινία:Βρισκόμαστε πάλι 12 χρόνια μετά την κρίση του νερού και μία μητέρα(αριστερά στην οθόνη) προσπαθεί να αποτρέψει το μικρό παιδί της(δεξιά στην οθόνη) από το να πιει νερό,καθώς πλέον, όπως λέει και η ίδια, δεν είναι αρκετό για όλους και καθημερινά....

http://www.youtube.com/watch?v=WGEmj6ZjWac

Σελίδα θαυμαστών στο facebook

Τώρα μπορείτε να μας βρείτε και στο facebook πατώντας εδώ:http://www.facebook.com/pages/%CE%9C%CE%B9%CE%B1-%CE%A3%CF%84%CE%B1%CE%B3%CF%8C%CE%BD%CE%B1-%CE%A7%CE%AF%CE%BB%CE%B9%CE%B5%CF%82-%CE%9B%CE%AD%CE%BE%CE%B5%CE%B9%CF%82/171851522867995

Δεντροφύτευση στο δήμο Ευόσμου

Την Παρασκευή 3/6 η ομάδα μας θα παρευρεθεί στην δεντροφύτευση που διοργανώνει ο δήμος Ευόσμου στο Πάρκο Κυκλοφοριακής Αγωγής.Το ακόλουθο τριήμερο θα ακολουθήσουν περιβαλλοντικές δραστηριότητες στην περιοχή.Για λεπτομέρειες μπορείτε να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα http://www.kordelio-evosmos.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=982&Itemid=706.Ελπίζουμε να σας δούμε όλους εκεί!

Η σχολική χρονιά μπορεί να έλαβε τέλος όχι όμως και η δράση μας!!Το καλοκαιράκι έφτασε και πριν κάνουμε τις εξορμήσεις μας στις παραλίες τις Χαλκιδικής και όχι μόνο ας έχουμε πάντα στο μυαλό μας την ορθή χρήση νερού που κάνουμε...Περιμένουμε τις προσκλήσεις σας και και να μας ενημερώσετε για διάφορα events αλλά και για εθελοντική εργασία με χαρά και πάνω απ' όλα με κέφι, όρεξη και καλή διάθεση να βοηθήσουμε!!!!!!!!

Αύριο 9/5/2011στις 11 π.μ. στο 1ο Γ.Ε.Λ. Ευόσμου στο θέατρο θα γίνει η προβολή των εργασιών που ετοιμάσαμε την χρονιά που μας πέρασε όπου μέσα σε όλα θα σας παρουσιάσουμε και τα βίντεο της ομάδας μας!

Σας περιμένουμε!!

Φωτογραφίες από την περιβαλλοντική δράση του τμήματός μας στον προαύλιο χώρο του σχολείου

ΚΥΚΛΟΣ ΝΕΡΟΥ ΥΔΑΤΙΚΑ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΑ ΥΔΡΕΥΣΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Σύντομα κοντά σας τα βίντεο της ομάδας!Μια πρωτοβουλία των μαθητών στα πλαίσια της περιβαλλοντικής εργασίας.

ΘΕΡΜΑΙΚΟΣ: Ο "καθρέφτης" της Θεσσαλονίκης!

Ναι αυτός είναι ο ΘΕΡΜΑΙΚΟΣ ! Η "πανδαισία" χρωμάτων που απεικονίζεται οφείλεται βάσει ερευνών κατά 82,71% σε βιομηχανικά λύματα ενώ το υπόλοιπο 17,29% προέρχεται από τουριστικά και αστικά λύματα.Οι επιστήμονες κατέγραψαν υψηλές συγκεντρώσεις βαρέων μετάλλων, όπως είναι το κάδμιο, ο μόλυβδος, το χρώμιο και ο χαλκός, στο βυθό του κόλπου, ενώ την άνοιξη νιτρικά και φωσφορικά άλατα στη δυτική πλευρά προερχόμενα από τα αποστραγγιστικά κανάλια κάνουν... πάρτι. Οι επιστήμονες εντόπισαν ακόμη και ουσίες φυτοφαρμάκων που έχουν απαγορευτεί από τη δεκαετία του 1970 (DDT), κλοφέν και άλλες τοξικές ουσίες.

Στο λιμάνι υπάρχει το μεγαλύτερο πρόβλημα, που χαρακτηρίζεται ως αζωική περιοχή! Φώσφορος καταγράφεται στην περιοχή της «Βιαμύλ», ενώ αμμωνία (από ακατέργαστα αστικά λύματα) εντοπίστηκε στις εκβολές ρεμάτων και ποταμών στο Καλοχώρι και τη Θέρμη. Παρασιτοκτόνα, οργανοχλωριωμένα φυτοφάρμακα και άλλες απαγορευμένες στην Ελλάδα ουσίες (διασυνοριακή ρύπανση), κλοφέν και πολυαρωματικοί υδρογονάνθρακες αποτελούν θανατηφόρο φορτίο για τις μορφές ζωής στον κόλπο. Το ένα τρίτο της ρύπανσης του Θερμαϊκού, βάσει της μελέτης, προέρχεται από τις γεωργικές δραστηριότητες, όμως συμμετοχή έχουν και οι βιομηχανίες και τα αστικά λύματα, αλλά σε μεγάλο ποσοστό και η εισαγόμενη ρύπανση κυρίως από την ΠΓΔΜ. Η έρευνα αυτή έχει ως στόχο την προσπάθεια καταγραφής των πηγών ρύπανσης γύρω και όχι μόνο από τον κόλπο, ώστε να ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα για την κατάσταση που επικρατεί.Τα στοιχεία της έρευνας δημοσιεύτηκαν στις 12/03/2009 από την εφημερίδα " ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ ". Μια κλεφτή ματιά στην σημερινή ημερομηνία και....τα συμπεράσματα δικά σας!!!

Αστικό Πράσινο

Η άλλη περιβαλλοντική ομάδα του Σχολείου μας.Καλή επιτυχία

Το υδάτινο ερωτηματολόγιο

Επιτέλους έγινε πραγματικότητα και περιμένει εσας και τους φίλους σας να το συμπληρώσετε

Ο Υδρολογικός Κύκλος 2

Ο Υδρολογικός Κύκλος 1

Εσείς το ξέρατε αυτό; Τώρα θα τα εφαρμόσετε;

Φωτογραφίες από την εκδρομή του σχολείου στα Ιωάννινα

Φωτογραφίες από την εκδρομή του σχολείου στα Ιωάννινα

Το φυλλάδιο από την Αλεξάνδρα Αχτσή

Δείτε το φυλλάδιο που σχεδίασε η Αλεξάνδρα για να ενημερώσουμε τον κόσμο για την προσπαθεια μας

Δεύτεροι μετά τις ΗΠΑ στη σπατάλη νερού

Την ίδια ώρα που πολλοί στον πλανήτη προβλέπουν (και φοβούνται) ότι τις προσεχείς δεκαετίες θα γίνονται πόλεμοι για το νερό και για την κυριαρχία στα υδάτινα αποθέματα, την ίδια ώρα εξαντλούμε τους υδάτινους πόρους της γης με το γιγάντιο «καλαμάκι» της υπερκατανάλωσης. Μάλιστα, η κατά κεφαλήν κατανάλωση νερού στην Ελλάδα είναι από τις μεγαλύτερες στον κόσμο (λίγο πίσω από την υπερδύναμη της κατανάλωσης, τις ΗΠΑ!) και είναι σχεδόν διπλάσια από το μέσο όρο σε παγκόσμιο επίπεδο. Σχεδόν 2.400 κυβικά μέτρα νερό τον χρόνο αναλογούν σε κάθε κάτοικο της Ελλάδας (σ.σ.: προσοχή, σε αυτόν τον αριθμό συνυπολογίζεται η κατανάλωση από κάθε δυνατή χρήση και σπατάλη νερού), όταν ο παγκόσμιος μέσος όρος είναι 1.240 κ.μ. ετησίως. Αυτό προκύπτει από μια πολύ ενδιαφέρουσα έρευνα που πραγματοποίησε το Πανεπιστήμιο του Τβέντε στην Ολλανδία, σε συνεργασία με υπηρεσίες του ΟΗΕ. Στη μελέτη υπολογίζεται και συγκρίνεται το λεγόμενο «αποτύπωμα νερού» (water footprint) κάθε κράτους.

Αλλά, τι είναι αυτό το... αποτύπωμα; Εως πριν από μερικά χρόνια γνωρίζαμε ότι κάθε άνθρωπος αφήνει τα δακτυλικά του αποτυπώματα στα αντικείμενα που αγγίζει. Αργότερα, αρχίσαμε να συνειδητοποιούμε ότι ολόκληρη η ανθρωπότητα αφήνει το αποτύπωμά της -μερικές φορές ανεξίτηλο- πάνω στον πλανήτη. Ετσι, στις αρχές της δεκαετίας του '90 εισήχθη ο όρος του «οικολογικού αποτυπώματος», το οποίο εκφράζει την έκταση γης που χρειάζεται μια δραστηριότητα όσον αφορά τη χρήση (και ενίοτε τη σπατάλη) πρώτων υλών, ενέργειας κ.λπ. Καθώς η αχαλίνωτη οικονομική μεγέθυνση όξυνε τα περιβαλλοντικά προβλήματα, το οικολογικό αποτύπωμα έγινε ένα μέτρο της αναγκαίας οικονομίας στην κατανάλωση ενέργειας, στη μείωση των εκπομπών ρύπων και αερίων του θερμοκηπίου και στη στροφή προς τις ανανεώσιμες πηγές και πρακτικές.

Σήμερα, σε μια περίοδο που η ανησυχία για την επάρκεια νερού μεγαλώνει (ειδικά καθώς φαίνεται ότι οι κλιματικές αλλαγές διαταράσσουν τον υδρολογικό κύκλο και την ευεργετική επίδραση της βροχής) έρχεται στο προσκήνιο το «αποτύπωμα νερού», το οποίο εκφράζει το «πραγματικό νερό» που χρησιμοποιείται, όχι μόνο άμεσα (πόση, καθαριότητα κ.λπ.), αλλά και έμμεσα μέσω όλων των προϊόντων που καταναλώνονται. Το «αποτύπωμα νερού», το οποίο άρχισε να χρησιμοποιείται ως όρος από το 2002, μπορεί να εκφραστεί σε επίπεδο ατομικής κατανάλωσης, σε επίπεδο ενός προϊόντος, ακόμα και ενός κράτους.

Ηδη το Πανεπιστήμιο του Τβέντε έχει μελετήσει το «αποτύπωμα νερού» διαφόρων προϊόντων, παραγωγικών κύκλων και ολόκληρων κρατών, με βάση τα στατιστικά δεδομένα από τις οικονομικές τους δραστηριότητες. Το καινοτόμο στοιχείο αυτών των μελετών είναι ότι δεν υπολογίζει μόνο τη χρήση των υδάτων της συγκεκριμένης χώρας, αλλά και τις πραγματικές ποσότητες νερού που καταναλώνει η συγκεκριμένη χώρα, ακόμα και εκείνες που ξοδεύτηκαν στο εξωτερικό για να δημιουργηθούν τα εμπορεύματα που εισάγονται και καταναλώνονται. Δηλαδή, η ποσότητα νερού που χρειάστηκε για την παραγωγή στην Αργεντινή ενός φορτίου βοδινού κρέατος, το οποίο εξήχθη και καταναλώθηκε στις ΗΠΑ υπολογίζεται στον «λογαριασμό» της Ουάσιγκτον. Αυτό είναι πολύ σημαντικό γιατί σε πολλές ανεπτυγμένες χώρες (όπως Ιταλία, Γερμανία, Βρετανία και Ολλανδία) το 50-80% του «αποτυπώματος νερού» οφείλεται στις εισαγωγές. Δηλαδή, οι ανεπτυγμένες χώρες της Δύσης «στεγνώνουν» τους υδατικούς πόρους του πλανήτη.

Γενικά, στον παγκόσμιο χάρτη του αποτυπώματος νερού παρατηρείται μια εικόνα παρόμοια με τον χάρτη για τις εκπομπές αερίου του θερμοκηπίου, που δείχνει ότι η υψηλή κατανάλωση νερού συμβαδίζει με τη ζήτηση ενέργειας, απότοκο ενός μοντέλου ενεργοβόρου και υδροβόρου. Ετσι, οι ΗΠΑ, οι χώρες της Ευρώπης και η Ρωσία είναι στην πρώτη γραμμή της χρήσης νερού. Αυτό που διαφέρει -και προκαλεί εντύπωση- είναι η πολύ αυξημένη καταγραφή των μεσογειακών χωρών (Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία), γεγονός που οφείλεται στον ιδιαίτερα υδροβόρο γεωργικό τομέα, τις κλιματικές συνθήκες και την υψηλή σχετικά κατανάλωση.

Το μεγαλύτερο αποτύπωμα νερού ανά άτομο ανήκει στις ΗΠΑ με 2.480 κ.μ. τον χρόνο. Δεν προξενεί εντύπωση, καθώς οι ΗΠΑ είναι η βασική δύναμη της παγκόσμιας κατανάλωσης, τόσο στα βιομηχανικά αγαθά (το 1/3 του αποτυπώματος προέρχεται από εκεί), όσο και στη διατροφή με κρέας. Στη χώρα του χάμπουργκερ η κατανάλωση κρέατος είναι 120 κιλά ανά άτομο τον χρόνο, το τριπλάσιο του παγκόσμιου μέσου όρου. Υψηλό αποτύπωμα νερού εμφανίζουν και ορισμένες χώρες της Αφρικής, όπου λόγω των συνθηκών ξηρασίας είναι τελείως απαραίτητη η χρήση αρκετού νερού για την επιβίωση.

Συνολικά, τέσσερις βασικούς παράγοντες, οι οποίοι καθορίζουν το ύψος του αποτυπώματος νερού ξεχωρίζει ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Τβέντε ArjeY. Hoekstra, από τους βασικούς συντάκτες της μελέτης: «Καταρχήν, μετρά το μέγεθος της κατανάλωσης. Υστερα είναι η ποιότητα και η σύνθεση της κατανάλωσης. Για παράδειγμα, μία χώρα που διατρέφεται με πολύ κρέας ξοδεύει περισσότερο νερό. Τρίτο, επιδρούν οι κλιματικές συνθήκες, αν απαιτείται μεγάλη άρδευση για την ανάπτυξη των καλλιεργειών. Τέταρτο, η δαπάνη νερού έχει να κάνει και με τον τρόπο παραγωγής στον αγροτικό τομέα, δηλαδή το πόσο αποτελεσματικός είναι».

Αποκαλυπτικά είναι τα στοιχεία για το υδατικό αποτύπωμα της Ελλάδας. Σύμφωνα με τους ερευνητές του πανεπιστημίου Τβέντε της Ολλανδίας, το νερό που καταναλώνεται πραγματικά στην Ελλάδα είναι 25,2 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα (Gm3) το χρόνο. Απ' αυτά μόλις τα 0,83 Gm3 χρησιμοποιούνται στον οικιακό τομέα. Στην αγροτική οικονομία για την παραγωγή προϊόντων για την εσωτερική αγορά χρειάζονται 14,8 Gm3, ενώ για βιομηχανικά προϊόντα αντίστοιχα 0,775 Gm3. Τα αγροτικά προϊόντα που εισάγονται έχουν χρειασθεί 7,18 Gm3 νερού, ενώ τα εισαγόμενα βιομηχανικά αγαθά 1,62 Gm3. Βλέπουμε, δηλαδή, ότι το πιο κρίσιμο ζήτημα είναι η πιο αποτελεσματική χρήση νερού στον αγροτικό τομέα. Πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί, όσο είναι δυνατόν, η σπατάλη νερού; «Πρέπει να αποσυνδεθεί η έννοια της οικονομικής ανάπτυξης από την αυξημένη κατανάλωση υδάτων. Με την προσπάθεια εξοικονόμησης νερού και με τη βελτίωση των πρακτικών, κυρίως στην αγροτική οικονομία, αλλά και στη βιομηχανία», λένε οι επιστήμονες. Ισως έτσι γίνει πιο «ελαφρύ» το υδατικό αποτύπωμά μας...

Κατανάλωση νερού (κάντε κλικ για να δείτε μια μεγαλύτερη εικόνα	Αποτύπωμα νερού (κάντε κλικ για να δείτε μια μεγαλύτερη εικόνα)

Χάνεται το 70% στο δρόμο

Τουλάχιστον το 60-70% του νερού που αντλείται στην Ελλάδα από πηγές, λίμνες και ποτάμια για να καλύψει τις ανάγκες μας χάνεται... κάπου στη διαδρομή, χωρίς να φθάσει ποτέ στον στόχο του.

Η μεγαλύτερη σπατάλη νερού γίνεται φυσικά στη γεωργία, λόγω έλλειψης κλειστών δικτύων και των κακών γεωργικών πρακτικών. Ωστόσο, οι απώλειες νερού στις πόλεις δεν είναι αμελητέες, ιδίως στα μεγάλα αστικά κέντρα εκτός της Αττικής, καθώς ξεπερνούν το 30-40%.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, το 86% του νερού που καταναλώνεται σήμερα στην Ελλάδα αφορά την άρδευση, το 11% την ύδρευση, το 2% τις ανάγκες της βιομηχανίας και το 1% της παραγωγής ενέργειας. «Από το 86% που καταναλώνεται για τις ανάγκες της γεωργίας, το 60-80% –ανάλογα με την περιοχή– χάνεται οριστικά από τον υδρολογικό κύκλο», εξηγεί στην «Κ» η πρόεδρος του τμήματος Πολιτικών Μηχανικών του ΕΜΠ, κ. Μαρία Μιμίκου. «Το νερό αυτό είτε εξατμίζεται, είτε χάνεται λόγω κακών πρακτικών (λ.χ. πότισμα το μεσημέρι) ή κακού τρόπου άρδευσης.

Επιπλέον, μέρος του νερού που χρησιμοποιείται για άρδευση επιστρέφει στον υδροφόρο ορίζοντα ρυπασμένο από λιπάσματα και φυτοφάρμακα».

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, το κύριο πρόβλημα της χρήσης του νερού στη γεωργία αφορά την αποδοτικότητά του. «Το ποσοστό του νερού που διατίθεται για τη γεωργία δεν αντιστοιχεί σε αναλόγως πλούσια παραγωγή, τόσο ποιοτικά όσο και ποσοτικά», λέει η κ. Μιμίκου. «Αρα καταρχήν πρέπει να μειωθεί η ποσότητα του νερού που προορίζεται για καλλιέργειες, ώστε να φθάσει τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, που είναι 40-60%. Η Πορτογαλία και η Ισπανία διέθεταν ανάλογες ποσότητες νερού στη γεωργία και τώρα τις έχουν μειώσει, αλλάζοντας την υδατική πολιτική τους, αλλά και επιλέγοντας νέες καλλιέργειες».

50 λίτρα για κάθε άτομο

Αν όλοι οι άνθρωποι καταναλώνουν 145 - 550 λίτρα νερό τη μέρα (όπως συμβαίνει στις ανεπτυγμένες χώρες της Δύσης), δεν μπορούμε να εξασφαλίσουμε μακροχρόνια (εμείς και τα οικοσυστήματα) τις ανάγκες μας σε νερό, με δεδομένο μάλιστα ότι μας «αντιστοιχεί» μια επιπλέον κατανάλωση νερού από τα τρόφιμα, την ενέργεια, τα βιομηχανικά και άλλα προϊόντα που καταναλώνουμε. Η κλιματική αλλαγή ήδη περιορίζει τα διαθέσιμα για τις κοινωνίες και τα οικοσυστήματα υδατικά αποθέματα, ενώ η υπεράντληση και η ρύπανση οξύνουν το πρόβλημα. Σύμφωνα με τον Πρόγραμμα του ΟΗΕ για το Περιβάλλον οι πραγματικές ανάγκες ενός ανθρώπου με υψηλή ποιότητα ζωής απαιτεί 50 λίτρα την ημέρα νερό, από το οποίο ελάχιστη ποσότητα πρέπει να έχει ποιότητα ποσίμου. Μια νέα πολιτική και μια νέα κουλτούρα για το νερό σε επίπεδο κρατών, εταιρειών ύδρευσης, βιομηχανιών, αγροτών και πολιτών είναι απαραίτητες ώστε να ζούμε όλοι καλύτερα σπαταλώντας λιγότερο νερό (αλλά και φυσικούς πόρους και ενέργεια). Μετά τον περιορισμό της σπατάλης, η επαναχρησιμοποίηση και η ανακύκλωση νερού έχουν να παίξουν σημαντικό ρόλο, μια και ως γνωστόν περίπου 40% του νερού που καταναλώνουμε θα μπορούσε να προέρχεται από την ανακύκλωση «γκρίζων νερών» επιτόπου ή/και από την αξιοποίηση - ανακύκλωση του επεξεργασμένου νερού των λυμάτων μέσα από διπλά κεντρικά δίκτυα διανομής νερού, όπως κάνουν ήδη πολλές πόλεις στον κόσμο. Γιατί θα πρέπει να φέρνουμε νερό από τον Εύηνο και αφού το καθαρίσουμε ώστε να γίνει πόσιμο, να το ρίχνουμε στο καζανάκι, να πλένουμε με αυτό την αυλή ή να το χρησιμοποιούμε στις οικοδομές;

Πηγή: Καθημερινή 01-06-2008 

Δείτε αυτό και προσαρμόστε το

Μία ενδιαφέρουσα ιστοσελίδα για το νερό από την Κύπρο

Ενδιαφέροντες σύνδεσμοι από την Στέλλα Παπακωνσταντίνου

http://www.perivallon21.gr/

http://www.kpe.gr/index.php?option=com_weblinks&catid=84&Itemid=111

http://www.perivallontologoi.gr/links/?link=1

Ο Θερμαϊκός κόλπος από τη Αλεξάνδρα Αχτσή

Θερμαϊκός κόλπος

Ο Θερμαϊκός Κόλπος είναι ο μεγαλύτερος κόλπος του Αιγαίου πελάγους. Βρέχει τη Θεσσαλονίκη στο βορειότερο σημείο του, την Πιερία στα δυτικά και τη Χαλκιδική στα ανατολικά. Το πλάτος του κυμαίνεται από 5 χιλιόμετρα στην περιοχή της Θεσσαλονίκης μέχρι 50 στο νοτιότερο τμήμα του. Στον Θερμαϊκό εκβάλλουν οι ποταμοί Αξιός, Αλιάκμονας, Λουδίας και Γαλλικός, καθώς και αρκετοί μικρότεροι. Στις δυτικές του ακτές δεσπόζουν τα Πιέρια όρη και ο Όλυμπος. Οι ακτές του συγκεντρώνουν μερικές από τις ομορφότερες παραλίες της Ελλάδας, τις οποίες επισκέπτεται μεγάλος αριθμός τουριστών.
Πήρε το όνομά του από την Αρχαία Θέρμη, πόλη που βρισκόταν στην θέση της σημερινής Θεσσαλονίκης. Από τους Ρωμαίους ονομαζόταν Thermaicus ή Thermaeus sinus (Θερμαϊκός κόλπος) ή Macedonicus sinus (Μακεδονικός κόλπος).

http://el.wikipedia.org

Πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι  φερτές ύλες από τον Αξιό και τον Αλιάκμονα σιγά σιγά θα σχηματίσουν... λιμνοθάλασσα . Το Δέλτα του ποταμού Αξιού επεκτείνεται προς τον Νότο με κατεύθυνση την Κατερίνη, στενεύοντας έτσι τον Θερμαϊκό Κόλπο. Σε λίγα χρόνια, λόγω των διαρκών προσχώσεων φερτών υλικών, αναμένεται να σχηματιστεί λιμνοθάλασσα μεταξύ των εκβολών Αξιού και Αλιάκμονα.
Μελετώντας την εξέλιξη των εκβολών δύο μεγάλων ποταμών δυτικά της Θεσσαλονίκης  στο άμεσο μέλλον ενδέχεται... να περπατάμε ανοιχτά της Αγαθούπολης ή του Μακρύγιαλου Πιερίας. Ο Θερμαϊκός Κόλπος "στενεύει" προς τη βορειοδυτική όχθη του. Ο ποταμός Αξιός κατεβάζει σημαντικές ποσότητες φερτών υλικών στις εκβολές του, όπου σχηματίζονται προσχώσεις που δεν μπορούν να διαλυθούν από τα ανύπαρκτα κύματα στο αβαθές και κλειστό θαλάσσιο περιβάλλον του Κόλπου της Θεσσαλονίκης. Επιπλέον, ένα θαλάσσιο ρεύμα που ανεβαίνει από το πρώτο πόδι της Χαλκιδικής προς τη Θεσσαλονίκη, φθάνει ανοιχτά του Μεγάλου Εμβόλου στο Αγγελοχώρι και κατεβαίνει προς την Κατερίνη, παρασύρει φερτά υλικά στα δυτικά του Θερμαϊκού.
Ανοιχτά της Κατερίνης, όπου μέχρι πριν από λίγες δεκαετίες ήταν θάλασσα, σήμερα έχουν σχηματιστεί έλη και αβαθή επικίνδυνα για τη ναυσιπλοΐα. Εκατοντάδες μέτρα από την ακτή, το βάθος της θάλασσας φθάνει τα δύο ή τρία μέτρα, σε πολλές περιπτώσεις ελάχιστα εκατοστά, ενώ τα τελευταία χρόνια δημιουργήθηκαν ξέρες και μικρά «νησάκια», όπου γεννήθηκαν νέα οικοσυστήματα.
Είναι πολύ πιθανό, λένε οι επιστήμονες, τα επόμενα χρόνια να σχηματιστεί μία λιμνοθάλασσα μεταξύ των εκβολών του Αξιού και του Αλιάκμονα, αφήνοντας όμως ανέπαφο το στόμιο εισόδου προς το λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Το λιμάνι σώθηκε οριστικά τη δεκαετία του ΄30, χάρη στην εκτροπή δυτικότερα των εκβολών του ποταμού Αξιού. Έως τότε, Αξιός και Γαλλικός σχημάτιζαν κοινό Δέλτα στο Καλοχώρι και χωρίς την ανθρώπινη παρέμβαση το λιμάνι της Θεσσαλονίκης θα είχε αχρηστευτεί.
Η ραγδαία «προέλαση» του Δέλτα του Αξιού στον Θερμαϊκό Κόλπο, όμως, δημιουργεί κινδύνους για τη ναυσιπλοΐα από και προς το λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Οι ναυτικοί χάρτες του Πολεμικού Ναυτικού που χρησιμοποιούν τα εμπορικά πλοία ανανεώνονται τακτικά, αφού τα αβαθή μεταβάλλονται με ταχύτατο ρυθμό. Δεν είναι σπάνιο φαινόμενο οι προσαράξεις μεγάλων πλοίων που μπαίνουν ανοιχτά και με ταχύτητα στο λιμάνι, χωρίς να γνωρίζουν την ιδιαιτερότητα της λεκάνης του Κόλπου ή αγνοώντας τους ραδιοφάρους περιμετρικά της.

Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ, ΑΠΘ

Η κρίση του νερού

Το παγκόσμιο πρόβλημα χρήσης του νερού

Τι συμβαίνει με το νερ'ο που χρησιμοποιούμε;

Ένα ενδιαφέρον animation

Αποτύπωμα νερού

Η συγκεκριμένη ιστοσελίδα έχει υπολογιστή κατανάλωσης νερού
Κάντε μία μετάφραση και παρουσιάστε το σε μορφή google docs για να το ενσωματώσουμε στο ιστολόγιο

http://www.waterfootprint.org/?page=cal/WaterFootprintCalculator

Δικτυακά Κουιζ από το National Geografic

Ανεξέλεγκτη η Ρύπανση στο Θερμαϊκό

Ανεξέλεγκτη η Ρύπανση στο Θερμαϊκό

24.03.08

0diggsdigg ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. Σε πέντε μεγάλες πηγές ρύπανσης που εξακολουθούν να «σκοτώνουν» με βαρέα μέταλλα, φυτοφάρμακα, αστικά και βιομηχανικά βοθρολύματα τη ζωή του Θερμαϊκού Κόλπου και καθιστούν απαγορευτικές, σε μεγάλο μέρος των ακτών του, δραστηριότητες που σχετίζονται με την κολύμβηση, την αναψυχή και τα θαλάσσια σπορ, κατέληξαν οι τελευταίες μετρήσεις που έγιναν στο πλαίσιο μεγάλης μελέτης που ξεκίνησε η Διεύθυνση Προστασίας και Ανάπτυξης Θερμαϊκού Κόλπου του υπουργείου Μακεδονίας-Θράκης. Είναι η πρώτη φορά που πραγματοποιείται συνολική και ολοκληρωμένη μελέτη για τον Θερμαϊκό Κόλπο (με μετρήσεις από 50 σταθμούς στα ιζήματα και στη στήλη του νερού) συμπεράσματα της οποίας παρουσιάστηκαν χθες το βράδυ σε εκδήλωση της Διεύθυνσης, κατά τη διάρκεια της οποίας ο αναπληρωτής καθηγητής του ΑΠΘ κ. Κ. Φυτιάνος κατονόμασε όλες τις πηγές ρύπανσης, προτείνοντας τρόπους για τη βελτίωση της ποιότητας του θαλάσσιου περιβάλλοντος . Τριάντα χρόνια μελέτες Τριάντα χρόνια μετά τις πρώτες μελέτες βελτίωσης και απορρύπανσης και δέκα χρόνια μετά τις πολιτικές δεσμεύσεις ότι «ο Θερμαϊκός καθαρίζει και σύντομα κολυμπάμε στην παραλία της Θεσσαλονίκης»,σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε ο κ. Φυτιάνος, «οι τρεις από τις εστίες μόλυνσης των νερών του εντοπίζονται στα σημεία εκβολών ποταμών και καναλιών. Οι άλλες αφορούν την περιοχή δυτικά των λιμενικών εγκαταστάσεων της Θεσσαλονίκης (Καλοχώρι, παλιά βυρσοδεψεία, βιολογικός κ.λπ.) και την περιοχή πριν από το αεροδρόμιο, στις εκβολές χειμάρρου μετά τη βιομηχανία Βιαμύλ». Οι μετρήσεις ξεκίνησαν το περασμένο καλοκαίρι και θα συνεχιστούν μέχρι τον Ιούλιο. Από τις εργαστηριακές αναλύσεις στα ιζήματα διαπιστωθηκε ότι: Στα βαθιά λεπτόκοκκα ιζήματα στο κέντρο του Θερμαϊκού μετριούνται υψηλότερες συγκεντρώσεις βαρέων μετάλλων και ειδικά μολύβδου, χρωμίου, χαλκού και καδμίου από ό,τι στις εκβολές και στις ακτές. Στις ανατολικές ακτές διαπιστώθηκαν υψηλές συγκεντρώσεις φωσφόρου και αμμωνίας στις εκβολές των ποταμών, στο Καλοχώρι και στη Θέρμη. Εχει υπολογιστεί ότι περίπου το 1/3 της ρύπανσης που καταλήγει στο ευαίσθητο οικοσύστημα του Κόλπου προέρχεται από αγροτικές δραστηριότητες. Τα παρασιτοκτόνα παρουσιάζουν χαμηλές συγκεντρώσεις στα ιζήματα, αλλά σχετικά αυξημένες στις εκβολές του Αξιού. Οι μετρήσεις έδειξαν ότι τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις εμφανίζει το DDE (φυσικός μεταβολίτης του DDT) ενώ ανιχνεύονται και φυτοφάρμακα που είναι απαγορευμένα εδώ και δεκαετίες στην Ελλάδα και «η παρουσία τους δηλώνει μάλλον διασυνοριακή ρύπανση». Τα εξαιρετικώς επιβλαβή πολυχλωριωμένα διφαινύλια (PCBs- στην ίδια οικογένεια ανήκει το κλοφέν) και τα πολυαρωματικά (PAH’s) εμφανίζουν πολύ υψηλή συγκέντρωση (10-50 φορές πάνω από άλλες περιοχές) στα ιζήματα του λιμανιού και μετρήθηκαν μέχρι και το ύψος της Αριστοτέλους. Η θαλάσσια περιοχή του λιμανιού είναι η περισσότερο επιβαρυμένη, «καθώς όλοι οι σταθμοί μπορούν να χαρακτηριστούν αζωικοί». Ειδικά για τα πετρελαιοειδή, στα ιζήματα του λιμανιού, προσδιορίστηκαν αρωματικοί υδρογονάνθρακες σε συγκεντρώσεις δεκαπλάσιες έως εκατονταπλάσιες των μέσων φυσικών συγκεντρώσεων. Μερίδιο στο φαινόμενο του ευτροφισμού που εμφανίζει συχνά ο Θερμαϊκός έχουν και οι Εγκαταστάσεις Επεξεργασίας Λυμάτων (Βιολογικός Καλοχωρίου, βιολογικός Θέρμης, Αινεία, κονσερβοποιείων της τάφρου 66, ΒΙΠΕ Θεσσαλονίκης) που συνεισφέρουν σε φωσφορικά ιόντα. Στις προτάσεις που κατατέθηκαν στην εκδήλωση έγινε ιδιαίτερη αναφορά στην υπολειτουργία των βιολογικών και στα μέτρα που πρέπει να ληφθούν για τον περιορισμό του φαινομένου. Οι ειδικοί του Εργαστηρίου Ελέγχου Ρύπανσης Περιβάλλοντος του ΑΠΘ συνιστούν μελέτη και παρακολούθηση της οργανικής ρύπανσης του νερού, των ιζημάτων και των θαλάσσιων οργανισμών, διαρκή παρακολούθηση των τριών ποταμών (Λουδία, Αλιάκμονα, Αξιού) που εκβάλλουν στον Κόλπο, καταγραφή και παρακολούθηση των χειμάρρων και τάφρων που βρίσκονται διάσπαρτοι στον νομό Θεσσαλονίκης όπου απορρίπτονται απόβλητα από παρακείμενες βιοτεχνικές και βιομηχανικές μονάδες, αλλά και φυτοφάρμακα από τις γύρω αγροτικές περιοχές. http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_100006_21/03/2008_263535 (Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ,21/03/2008) σχετικη αρθρογραφία: http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=15317&m=A48&aa=2 Το ΒΗΜΑ, 23/03/2008 Αποκαλυπτική έρευνα επιστημόνων του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.Ο Θερμαϊκός γεννά τέρατα

Νερά με καρκινογόνα νιτρικά στη Μακεδονία

Νερά με καρκινογόνα νιτρικά στη Μακεδονία

15.06.08

0diggsdigg Πηγή: Το Βήμα * Χωματερές, σφαγεία, κτηνοτροφικές μονάδες, ελαιοτριβεία, βιομηχανίες και μεταλλεία ρυπαίνουν τα πλούσια υδάτινα αποθέματα της Βόρειας Ελλάδας Ερευνα του ΙΓΜΕ αποκαλύπτει ότι η ρύπανση επιβαρύνει ως και το 10% των υδροφόρων συστημάτων ΜΑΧΗ ΤΡΑΤΣΑ Νιτρικά και υπολείμματα φυτοφαρμάκων εξαιτίας της εντατικής γεωργίας, βαρέα μέταλλα και επικίνδυνα απόβλητα από τις βιομηχανικές δραστηριότητες και προβλήματα από την υπεράντληση έχουν καταγράψει μεταξύ άλλων οι ερευνητές του Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΙΓΜΕ) στα υπόγεια ύδατα της Κεντρικής Μακεδονίας. Υπολογίζεται ότι η ρύπανση επιβαρύνει ως και το 10% των υδροφόρων συστημάτων της περιοχής. Επιπλέον, την τελευταία εικοσαετία η παροχή του Αξιού και του Στρυμόνα παρουσίασε δραματική μείωση, ιδιαίτερα κατά τη θερινή περίοδο, λόγω και της υπερεκμετάλλευσης των υδάτων τους από τις γειτονικές χώρες. Οι ανεξέλεγκτες βιομηχανικές και γεωργικές δραστηριότητες «εμπλουτίζουν» υπόγεια ύδατα της Κεντρικής Μακεδονίας με επιβλαβείς, συχνά επικίνδυνες για τη δημόσια υγεία, ουσίες. Χωματερές, σφαγεία και κτηνοτροφικές μονάδες, ελαιοτριβεία, βιομηχανίες και μεταλλεία ρυπαίνουν τα πλούσια υδάτινα αποθέματα της Βόρειας Ελλάδας. Σύμφωνα με τον υδρογεωλόγο του ΙΓΜΕ κ. Ν. Βεράνη, οι υδρογεωλογικές λεκάνες της Κεντρικής Μακεδονίας συνιστούν στην πλειονότητα των περιπτώσεων υδατικά συστήματα με πλούσιο υπόγειο υδατικό δυναμικό. Αυτές οι ποσότητες υδάτων μπορούν να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες της κατανάλωσης και έχουν τεράστιο οικονομικό ενδιαφέρον για την εθνική οικονομία. «Απαιτούνται όμως έργα υποδομής για τη βελτίωση της διαχείρισης των υπόγειων νερών» σημειώνει. Οπως προκύπτει ωστόσο από χάρτες του ΙΓΜΕ, οι οποίοι παρουσιάστηκαν προ ημερών σε ημερίδα του Ecocity με τίτλο «Ρύπανση των υδάτινων πόρων», σε πολλές περιοχές η ποιότητα των υδάτων υποβαθμίζεται, καθώς εντοπίζονται νιτρικά (ΝΟ3) σε αυξημένες συγκεντρώσεις, με περιεκτικότητα ως και 50 μικρογραμμάρια ανά λίτρο. Σε ορισμένα σημεία μάλιστα τα νιτρικά υπερβαίνουν την ανώτατη επιτρεπτή τιμή για το πόσιμο νερό και φθάνουν σε συγκεντρώσεις τα 70-170 μικρογραμμάρια ανά λίτρο. «Γενικά παρατηρείται διαχρονική αύξηση των νιτρικών στα υπόγεια νερά» σημειώνει ο κ. Βεράνης. Τα νιτρικά περιέχονται στα αζωτούχα λιπάσματα, διαλύονται εύκολα στο νερό και όταν ξεπερνούν τα 50 μικρογραμμάρια ανά λίτρο στα πόσιμα ύδατα καθίστανται εξαιρετικά επικίνδυνα, καθώς παρεμποδίζουν τη μεταφορά οξυγόνου στο αίμα, ειδικά σε μικρά παιδιά (μεθαιμοσφαιριναιμία ή κυάνωση των βρεφών). Ενοχοποιούνται και για καρκινογόνο δράση. Η επεξεργασία του νερού για την απομάκρυνση των νιτρικών είναι ιδιαίτερα δαπανηρή και πολύπλοκη. Εκτός από τη νιτρορρύπανση, η υπεράντληση των υδάτων σε περιοχές που υφίστανται εδώ και δεκαετίες έντονη γεωργική εκμετάλλευση έχει υποβαθμίσει την ποιότητα των νερών και έχει διαταράξει την ισορροπία γλυκού - αλμυρού νερού εξαιτίας της διείσδυσης του θαλάσσιου μετώπου. Την ενεργή υφαλμύρωση καταδεικνύουν τα ιόντα χλωρίου που εντοπίστηκαν σε παράκτιες περιοχές (Κασσάνδρα, Δυτ. Χαλκιδική, Αν. Θεσσαλονίκη, στο δέλτα του ποταμού Αξιού, Κορινός Πιερίας). Μικρότερης σημασίας αύξηση των χλωροϊόντων στα υπόγεια νερά παρατηρείται και σε περιοχές που επηρεάζονται από τη διείσδυση γεωθερμικών νερών. Η αύξηση αυτή όμως αποτελεί και ένδειξη σοβαρής βιομηχανικής ρύπανσης των υδάτινων αποδεκτών, όπως από τα βαφεία στην υπολεκάνη της λίμνης Κορώνειας. Συνολικά οι ερευνητές του ΙΓΜΕ κατέγραψαν περίπου 30 κατηγορίες εστιών ρύπανσης. Οι σοβαρότερες από όσες καταγράφηκαν αφορούν την απόθεση αστικών ή βιομηχανικών αποβλήτων, την αποθήκευση επικίνδυνων υλικών, τις γεωργικές και κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις, τις βιομηχανικές δραστηριότητες, τις μονάδες παραγωγής ασφάλτου, τις εγκαταλειμμένες γεωτρήσεις κ.ά. Ακόμη, οριοθετήθηκαν περιοχές με σχετικά αυξημένες τιμές σε τοξικά στοιχεία και βαρέα μέταλλα, όπως βόριο, φθόριο, σίδηρος, μαγγάνιο. Εντοπίστηκαν και σημεία με αυξημένες τιμές αρσενικού (μεγαλύτερες από 10 μικρογραμμάρια ανά λίτρο). Η πλέον σημαντική επιβάρυνση διαπιστώθηκε στον Δήμο Ν. Τρίγλιας. Η παρουσία του αρσενικού στα υπόγεια νερά αποδίδεται σε γηγενή αίτια. Πιστεύεται ότι οφείλεται σε επαφή των υπόγειων υδάτων με γεωθερμικά νερά, όπως συμβαίνει στον Νομό Χαλκιδικής (Ν. Τρίγλια-Πετράλωνα, Αγ. Παρασκευή), στον Νομό Σερρών (Θερμά Νιγρίτας, περιοχή λίμνης Κερκίνης, Αγκιστρο) και στον Νομό Πέλλας (περιοχή Λουτράκι). Μπορεί όμως να προέρχεται και από θειούχα μεταλλεύματα, όπως στις περιοχές της Βορειοανατολικής Χαλκιδικής και στο Σκρα Κιλκίς. Αρσενικό εντοπίζεται επίσης στον Δήμο Χαλάστρας Θεσσαλονίκης, στο Πλατύ Ημαθίας, στον Δήμο Πολυκάστρου Κιλκίς και σε λιγότερο βαθμό σε περιοχές του Νομού Πιερίας. Η ρύπανση στις περιοχές αυτές οφείλεται σε αποσύνθεση των οξειδίων του σιδήρου σε υπόγειους υδροφόρους ορίζοντες που περιέχουν οργανικά ιζήματα (παλαιοί υγροβιότοποι). Πάντως, ακόμη και αν τα προβλήματα στην ποιότητα των υδάτων οφείλονται σε γηγενή αίτια και όχι στην ανθρωπογενή δραστηριότητα, οι εταιρείες ύδρευσης οφείλουν να παρακολουθούν συστηματικά την ποιότητα των υπόγειων νερών που πιθανώς αντλούνται για την κάλυψη αρδευτικών αναγκών της ευρύτερης περιοχής, δεδομένου ότι η υπέρβαση ορισμένων τιμών καθιστούν τα νερά επικίνδυνα για τη δημόσια υγεία. Οπως καταγγέλλουν στελέχη του ΙΓΜΕ, η παρακολούθηση των υδάτων όσον αφορά τα ιχνοστοιχεία είναι ελλιπής. Στο υπόγειο νερό περιοχών της Σιθωνίας, στην οροσειρά Χολομώντα, στην περιοχή Κρούσια-Κερδύλια και στις λεκάνες Στρυμόνα, Αξιού, Λουδία οι ερευνητές του ΙΓΜΕ εντόπισαν σχετικά υψηλές συγκεντρώσεις σε σίδηρο και μαγγάνιο. Οσον αφορά τον σίδηρο και το μαγγάνιο, παρ' όλο που δεν κατατάσσονται στα τοξικά στοιχεία, έχουν θεσμοθετηθεί ανώτερα επιτρεπτά όρια για το πόσιμο νερό (200 μικρογραμμάρια ανά λίτρο σιδήρου και 50 μικρογραμμάρια ανά λίτρο μαγγανίου) επειδή δημιουργούν αισθητικά προβλήματα ή προσδίδουν μεταλλική γεύση στο νερό, φράζουν τις σωληνώσεις σε ηλεκτρικές συσκευές. Ωστόσο το μαγγάνιο, με δεδομένο ότι δεσμεύει ποσοστά του χλωρίου κατά τη χλωρίωση, ενδεχομένως προκαλεί προβλήματα κατά την απολύμανση του νερού. Δεν γίνονται μετρήσεις Η συστηματική υδρογεωλογική έρευνα του ΙΓΜΕ στην Κεντρική Μακεδονία εστιάζεται στις λεκάνες Αξιού, Στρυμόνα, Γαλλικού, Μυγδονίας, Αλμωπίας, Λουδία, Αλιάκμονα και στις λεκάνες των νομών Πιερίας και Χαλκιδικής. Τους τελευταίους οκτώ μήνες όμως ούτε εκεί ούτε πουθενά αλλού στην ελληνική ύπαιθρο πραγματοποιούνται μετρήσεις από το ΙΓΜΕ, σύμφωνα με τις καταγγελίες του Συνδικάτου Εργαζομένων ΙΓΜΕ, γεγονός που συνδέεται με την καθυστέρηση της έναρξης των ερευνητικών προγραμμάτων και με την εξέλιξη των χρηματοδοτήσεων. Το Συνδικάτο έχει επανειλημμένως θέσει τα προβλήματα στο εποπτεύον υπουργείο Ανάπτυξης (ΥΠΑΝ), το οποίο δηλώνει αναρμόδιο, αφού από το 2003 η διαχείριση των υδατικών πόρων ανήκει στο ΥΠΕΧΩΔΕ. Οσο για το ΥΠΕΧΩΔΕ, αρνείται να συνδράμει στην υλοποίηση του ερευνητικού προγράμματος του ΙΓΜΕ, αφού εντάσσεται στο επιχειρησιακό πρόγραμμα του ΥΠΑΝ.