Συνολικές προβολές σελίδας

Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2011

Όλα όσα πρέπει να ξέρουμε για το εμφιαλωμένο νερό.

Το νερό είναι πηγή ζωής. Είναι όμως ασφαλές για την υγεία μας όταν κλείνεται σε πλαστικά μπουκάλια και καταναλώνεται αρκετό καιρό μετά την εμφιάλωσή του; Βουτάμε στις πηγές για να δούμε αν πρέπει να εμπιστευόμαστε το εμφιαλωμένο νερό και τι πρέπει να προσέχουμε.
Το νερό αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα προαπαιτούμενα για τον ανθρώπινο οργανισμό και βασικό στοιχείο όλων των ιστών. Καταλαμβάνει περίπου τα 2/3 του ανθρώπινου σώματος (αντιστοιχεί δηλαδή περίπου στο 60% του βάρους ενός ενηλίκου) και συμβάλλει στη ρύθμιση της θερμοκρασίας του σώματος και στη διατήρησή της σε φυσιολογικά επίπεδα. Παράλληλα συμμετέχει σε πολλές μεταβολικές αντιδράσεις, είτε ενεργά είτε λειτουργώντας ως διαλύτης ή ως μεταφορέας θρεπτικών συστατικών και παραπροϊόντων του μεταβολισμού. Ο εγκλεισμός του όμως σε πλαστικά μπουκάλια και οι κακές, πολλές φορές, συνθήκες αποθήκευσης και συντήρησής του μπορεί να εγκυμονούν σοβαρούς κινδύνους για την υγεία μας. Γι΄ αυτό χρειάζεται προσοχή.

Καθαρό από την πηγή

Το εμφιαλωμένο νερό είναι καλής ποιότητας πόσιμο νερό μόνο εφόσον προφυλάσσεται με τον κατάλληλο τρόπο η πηγή προέλευσης (προστατεύεται δηλαδή σχολαστικά από γεωργικές ή άλλες δραστηριότητες που πραγματοποιούνται στην περιοχή και θα μπορούσαν να επηρεάσουν τη σύσταση του νερού) και τηρούνται σωστά οι διαδικασίες εμφιάλωσης και συντήρησής του. Ειδικά η συντήρησή του είναι αυτή που, κατά τους ειδικούς, πρέπει να μας βάζει σε σκέψεις. Κι αυτό γιατί, ιδιαίτερα κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, σε πολλά σημεία πώλησης τα εμφιαλωμένα νερά αφήνονται εκτεθειμένα στον ήλιο και τις υψηλές θερμοκρασίες με αποτέλεσμα να αναπτύσσονται και να πολλαπλασιάζονται μέσα στα μπουκάλια παθογόνοι μικροοργανισμοί επικίνδυνοι για την υγεία μας. Οι υψηλές θερμοκρασίες μπορούν να αλλοιώσουν την πλαστική συσκευασία και να μεταφερθούν τοξίνες στο νερό, οι οποίες, σε υψηλές συγκεντρώσεις, θεωρούνται ύποπτες για στομαχικά προβλήματα, ίσως και καρκινογενέσεις.

Τι πρέπει να προσέχεις:

1) Την ημερομηνία λήξης (που υποχρεωτικά αναγράφεται στις συσκευασίες), καθώς και τις οδηγίες αποθήκευσης.

2) Στο φυσικό μεταλλικό νερό πρέπει η πηγή να είναι αναγνωρισμένη και εγκεκριμένη από τους αρμόδιους κρατικούς φορείς, γεγονός που διασφαλίζει την αξιοπιστία και την ασφάλεια του προϊόντος.

3)Πριν το αγοράσεις, εξέτασε προσεκτικά το μπουκάλι. Πρέπει να είναι καλά σφραγισμένο, να μην έχει αλλοιωμένο σχήμα και το νερό να είναι διαυγές, χωρίς αιωρούμενα σωματίδια.

4)Απόφυγε την αγορά μπουκαλιών νερού που βρίσκονται εκτεθειμένα στον ήλιο.

5)Μην πιεις νερό θολό που μυρίζει ή έχει άσχημη γεύση και να καταγγείλεις αμέσως σε επίσημη ένωση καταναλωτών τη συγκεκριμένη εταιρεία, ώστε οι αρμόδιοι να επιληφθούν του θέματος.

Το εμφιαλωμένο νερό μπορεί τελικά να αποτελέσει ένα καλό υποκατάστατο του νερού του δικτύου (σε περιπτώσεις που αυτό κρίνεται ακατάλληλο προς κατανάλωση ή υπάρχουν υπόνοιες για την καταλληλότητά του), μόνο εφόσον τηρούνται σχολαστικά οι κανόνες εκείνοι που διασφαλίζουν την ποιότητα και την ασφάλειά του.

Δεν είναι όλα τα εμφιαλωμένα ίδια

Τα εμφιαλωμένα νερά κατηγοριοποιούνται ανάλογα με τις ιδιότητές τους.

Στην κορυφή όλων βρίσκεται το φυσικό μεταλλικό νερό. Ο χαρακτηρισμός αυτός αποδίδεται μόνο σε νερό που πληροί πολύ αυστηρές προδιαγραφές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συγκεκριμένα, για να χαρακτηριστεί ένα εμφιαλωμένο νερό ως φυσικό μεταλλικό πρέπει να προέρχεται από αναγνωρισμένη και προστατευόμενη υπόγεια πηγή και να έχει σταθερή σύσταση και ποιότητα, χωρίς να χρειάζεται να υποστεί οποιαδήποτε επεξεργασία. Το φυσικό μεταλλικό νερό μπορεί να είναι με ή χωρίς διοξείδιο του άνθρακα, ενώ η περιεκτικότητά του σε ανόργανα συστατικά – μέταλλα και ηλεκτρολύτες – ποικίλει ανάλογα με την πηγή προέλευσής του. Έτσι στην αγορά διατίθενται διάφορα είδη φυσικού μεταλλικού νερού με σημαντικές διαφορές στη σύστασή τους σε ανόργανα στοιχεία, όπως το ασβέστιο, το μαγνήσιο, το κάλιο και το νάτριο, τα οποία κατά περίπτωση μπορεί να ωφελούν την καρδιά (μαγνήσιο), να προστατεύουν από την οστεοπόρωση (νερό με αυξημένη συγκέντρωση ασβεστίου), να αναπληρώνουν αποτελεσματικότερα τις απώλειες σε ηλεκτρολύτες (νερό πλούσιο σε κάλιο και νάτριο).

Σε άλλη κατηγορία εντάσσεται το επιτραπέζιο εμφιαλωμένο νερό, το οποίο δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί ως φυσικό μεταλλικό. Στις περισσότερες περιπτώσεις είναι απλά φιλτραρισμένο νερό από το δίκτυο ύδρευσης, γεγονός που δεν δικαιολογεί το υψηλό κόστος του.

Υπάρχει επίσης το εμφιαλωμένο νερό από πηγή. Αυτό το είδος του εμφιαλωμένου έχει παρόμοια χαρακτηριστικά με το φυσικό μεταλλικό νερό, αλλά ενδέχεται να έχει υποστεί κάποιες τροποποιήσεις στη σύστασή του, όπως προσθήκη ή αφαίρεση ορισμένων μετάλλων, καθώς και άλλων ουσιών που δεν είναι επιθυμητό να ανιχνεύονται σε νερό το οποίο προορίζεται για κατανάλωση.


Να και κάτι που ίσως να μην γνωρίζαμε:Ίδια ποσότητα νερού για Γη και Σελήνη.

Την ίδια ποσότητα νερού διαθέτουν η γη και η σελήνη σύμφωνα με αμερικανική έρευνα που δημοσιεύθηκε, ενώ η Σελήνη περιέχει 100 φορές περισσότερο νερό απ' ότι πιστευόταν έως σήμερα.
Οι συγγραφείς της μελέτης κατέληξαν σε αυτά τα συμπεράσματα αφού εντόπισαν μόρια νερού και άλλα πτητικά στοιχεία σε ποσότητα μάγματος που είχαν φέρει οι αστροναύτες του Apollo 17, στην τελευταία αποστολή στο φεγγάρι το Δεκέμβριο του 1972.

"Αυτά τα δείγματα του μάγματος (τα οποία εκτινάχθηκαν από μεγάλα βάθη από τη σεληνιακή ηφαιστειακή δραστηριότητα πριν από αρκετά δισεκατομμύρια χρόνια) είναι το καλύτερο μέσο που έχουμε στη διάθεσή μας για να εκτιμήσουμε την ποσότητα του νερού στο εσωτερικό της Σελήνης", δήλωσε ο Τζέιμς Βαν Όρμαν, καθηγητής γεωλογίας στην μελέτη που δημοσιεύθηκε στο αμερικανικό Science Express.

Η ίδια προσθέτει ότι το εσωτερικό της Σελήνης είναι αρκετά παρόμοιο με αυτό της Γης ως προς την ποσότητα του νερού, κάτι ιδιαίτερα εντυπωσιακό.

Πτητικά στοιχεία όπως το φθόριο, το χλώριο και το θείο, αλλά και συγκεντρώσεις νερού εντοπίστηκαν από τους ερευνητές, στοιχεία πανομοιότητα με αυτά της Γης, σύμφωνα με το Σκάι.

Όλες αυτές οι διαπιστώσεις οδηγούν στο εξής συμπέρασμα: Η Γηκαι η Σελήνη έχουν σίγουρα μια κοινή προέλευση, αλλά η επανεξέταση για τον τρόπο δημιουργίας της Σελήνης είναι απαραίτητη.

Tο νερό στο φεγγάρι προέρχεται από κομήτες και μετεωρίτες που έπεσαν στο σεληνιακό έδαφος κατά καιρούς, σύμφωνα με θεωρίες των επιστημόνων.